เมื่อลูกน้องทำงานพลาด เรามักจะ….
“ด่า ด่า ด่า”
และผลที่ตามมาคือ ลูกน้องจะโมโห ไม่พอใจ ไม่ทำงาน เสียกำลังใจ
และอาจจะไม่เคารพนับถือเราอีกต่อไป
จะดีกว่าไหมถ้าเรา หยุดคิด ตั้งสติ กันสักนิด
ก่อนจะพูดอะไรรุนแรงออกไป…
จะดีกว่ามั้ย ถ้าเรายับยั้งความโกรธได้ แล้วพูดออกไปว่า
“ครั้งต่อไปจะป้องกันความผิดพลาดนี้อย่างไรดี”
หรือ “พี่มั่นใจว่า ครั้งหน้าน้องต้องทำได้ไม่ผิดพลาดแน่”
คำด่า ด้วยความโกรธ ไม่เคยปราณีใคร มันทำลายทุกความสัมพันธ์
ผมเคยเจอมาแล้วและคิดว่าหลายคนคงมีประสบการณ์คล้ายกัน
ทั้งเป็นคนที่ด่าลูกน้องหรือเป็นคนที่ถูกด่าโดยหัวหน้า
ยังจำความรู้สึกช่วงเวลานั้นได้ไหน? แย่แค่ไหน?
เป็นหัวหน้า เป็นเจ้านาย ต้องอดทน…
ต้องทนกับความรู้สึกไม่พอใจ …
ทนกับความรู้สึกโกรธ…
คุมสติให้ได้…
ก่อนที่จะพูดกับลูกน้อง…
มีวิธีการที่ผมทำแล้วรู้สึกได้ผล มาแนะนำ ดังนี้ครับ
- หยุด หายใจเข้าออกลึกๆ 50 ครั้งขึ้นไป ถ้าไม่ไหวลุกออกไปจากวงสนทนา ไปเข้าห้องน้ำ ไปล้างหน้า ไปดื่มน้ำหวานเย็นๆ ครั้งหนึ่งในการประชุมที่ผมโมโหจัด แต่ก็อดทนไม่ทะเลาะในห้อง หลังจากออกนอกห้อง ต้องไปเดินรอบบริษัทร่วมๆ 30 นาที เพื่อลดความขุ่นในจิตใจ ให้ทุเลาเบาบางลง เรียกสติกลับมา เปิดสมอง เปิดใจให้มองภาพในมุมต่างๆให้รอบด้าน ก่อนนัดคุยกับลูกน้องวันอื่น
- พยายามคิดให้ดี ก่อนพูด ซึ่งจะทำได้ดีหลังจากทำตามข้อที่ 1 การตำหนิแบบรุนแรง ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่ใช่วิธีการแก้ไขปัญหาที่ยั่งยืน
- แทนที่จะตำหนิ ให้ถามกลับ เพื่อให้ลูกน้องรับรู้ถึงจุดบกพร่องด้วยตัวเอง ถ้าเขาคิดได้เอง จะทำให้เขาคิดวิธีป้องกันความผิดพลาดของตัวเอง จะช่วยให้มีความตระหนักมากขึ้นและได้ผลดีกว่า
มีตัวอย่างคำถามประมาณนี้
- เหตุการณ์นี้เกิดได้อย่างไร
- มีทางป้องกันไหม
- แล้วคิดจะทำอย่างไรครั้งต่อไป
- ดีมาก ครั้งต่อไปต้องทำได้แน่
ช่วงแรกๆ การคุมสติ ไม่ให้โกรธอาจจะยากหน่อย
ต้องค่อยๆฝึกฝนไปทีละเล็กละน้อยครับ
“อดทน และ มีสติ”
ลองดูครับ
++++++++++